Da Couch Tomato

An attempt at a new layout, with horrible glitches, and very minimal knowledge of HTML.

Review: Stranger Things, o Hindi Lang Nostalgia ang Dahilan Kung Bakit Ito Effective

Actual title card. Very Stephen King-y.

Sa opening credits pa lang, medyo may idea ka na kung ano ang ie-expect mo sa bagong series na ito ng Netflix. Tingnan niyo ang font ng title. Hindi ba parang libro ni Stephen King?

Siyempre, ang feel din ng show na ito ay parang Stephen King. Meaning may something supernatural involved. 'Yung supernatural na iyon ay ang stranger things na tinutukoy sa title.

Ang Stranger Things ay may walong episode, at bawat episode ay pinangalanan bilang "chapter". At ang title ng Chapter 1? "The Vanishing of Will Byers". Alam na.

Nahiya lang siya magpakita kasi may balancer pa ang bike niya. 

Magsisimula ang series na may apat na magkakaibigang batang lalaki. Si Will Byers (Noah Schnapp) ay bigla nalang nawala pagkagaling sa isang 10-hour Dungeons & Dragons session kasama ang tatlo pa niyang kaibigan. Siyempre, nag-alala ang nanay niyang si Joyce (Winona Ryder) at ang kuya niyang si Jonathan (Charlie Heaton), at ang subsequent episodes ay tungkol sa paghahanap ng buong bayan kay Will, complete with search party and all led by Hawkins chief of police Jim Hopper (David Harbour). And of course, may sarili ring paghahanap ang "The Gang" (mga tropa ni Will), at sa kanilang paghahanap, matatagpuan nila si Eleven, ang creepy but powerful skinhead girl na maganda naman pala n'ung nagsuot ng wig. Instrumental si Eleven sa paghanap kay Will at sa pagtalo sa villain na si Dr. Brenner (Matthew Modine).

The Gang: (L-R) Lucas (Caleb McLaughlin), Dustin a.k.a. Toothless (Gaten Matarazzo), Mike (Finn Wolfhard), at Eleven (Millie Bobby Brown)

Ang Stranger Things ay set in 1983, at dito pa lang ay nostalgia trip na ito. Kahit sa Pilipinas ka lumaki, nostalgic pa rin ito hindi lang dahil sa soundtrack (Toto's "Africa", come on) kundi pati na rin sa feel ng hair and wardrobe na madalas natin nakikita sa pelikula at TV noong araw. Ngunit hindi lang sa mga aspetong iyon humuhugot ng nostalgia ang series na ito. Marami rin ang 80s homages at 80s references.

Official hairstyle n'ung 80s ay bunot. 

Sa references muna: Nariyan siyempre ang Dungeons & Dragons. Para sa mga batang hindi nakakaalam, ito ang granddaddy ng lahat ng modern roleplaying games ngayon, pero nilalaro sa pamamagitan ng pen and paper at dice. Isa pang reference ay Star Wars, at ang pang-asar kay Lucas dito ay "Lando Calrissian", siguro dahil sa kulay niya. Hindi ako sure.

Sa homages naman, nariyan siyempre ang The Goonies, because, you know, children. Mayroong din E.T. the Extra-Terrestrial, dahil sa BMX bikes galore. Actually, napakaraming pelikula kung saan nagbigay ng homage ang Stranger Things, at masyadong mahaba kung isulat ko pa, kaya ito nalang ang link.

"Basta hindi mamamatay character ko, ha? I have bills to pay."


Bagamat napakagaling ng performance ni Winona Ryder dito at kuhang-kuha niya ang kabaliwan ng isang nanay na nawalan ng anak, nasapawan ang acting niya ng mga bata. Ang gagaling nilang lahat, at napaka-natural at totoo ng performance nila, na tipong parang gusto ko silang puntahan at sumali sa kanilang D&D game. Parang ang sarap nilang kalaro.

Sa isang interview with the Duffer Brothers (identical twins Matt and Ross Duffer) na creators ng series at directors ng majority ng episodes, nabanggit nila ang advantage ng pag-release sa Netflix. Sa Netflix kasi, kahit divided into episodes ang isang series, sabay-sabay nila nire-release ang lahat ng episodes, hindi weekly tulad ng sa network at cable TV. Sabi nila, sa ganitong paraan daw, nagiging parang libro ang show, na pwede mo basahin from cover to cover, at kung may gusto kang balikan na chapter, pwede rin. Parang Stephen King book nga, in essence. Ngunit sa ibang tao naman, myself included, may ibang advantage ang Netflix style: binge-watching. Dahil ang modern viewer ay ayaw na ayaw mabitin.

Nakahalik pa si Mike kay Eleven. Lucky bastard.



Stranger Things. Netflix. USA. 2016.



Original rating: 8/10
Walang Natalia Dyer nudity: -0.1
Performance ni Winona: +0.1
Performance ng mga bata: +0.2
Villainy ni Matthew Modine: +0.1
80s references: +0.05
80s homages: +0.05
Binge worthiness: +0.1
Final na rating: 8.5/10

0 comments :

Premium Blogspot Templates
Copyright © 2012 Da Couch Tomato